Herfst
Herfstweer in september. We passen ons gemakkelijk aan, aan de effecten die aan ons eigen energieverslindende bestaan worden gewijd, dus kastanjes zoeken. Niet alles past zich echter zo eenvoudig aan. De kastanjebomen hangen nog vol met de vruchten die eigenlijk als wintervoorraad moeten dienen voor wat leeft in het bos. En wat al is gevallen, blijft niet lang liggen. Je hoort de takken zuchten als ze hun onbereikbare schatten niet langer kunnen vasthouden en de speurende bezoekers verassen met uit elkaar spattend vers decoratief materiaal voor thuis.
Maar het blijft niet bij wat poppetjes van satéprikkers en herfsttafels. We grijpen meteen door. De plaatselijke supermarkt met openstelling op zondag wordt afgespeurd voor hachee, de tuin wordt opgeruimd en van de grootste bergen bladeren verlost en als klapstuk gaat de openhaard aan. De torretjes en spinnen die zich klaarmaakten voor een winterslaap in een goed gedroogd stuk hout krijgen het veel eerder weer warm dan verwacht. De hitte straalt de kamer in en blij dat de harde wind vergezeld gaat van een lichte regen, sluiten we steeds meer definitief de zomer buiten.
Mensen zijn gewoontedieren. Het kan de moeite lonen dat beter te begrijpen en als verklaring te zien voor gedragingen van soortgenoten om ons heen. Zowel in de privé als zakelijke sfeer. Het zou zo maar eens de aanzet kunnen voor zijn voor het creëren van een situatie die onze medemens geheel vrijwillig en spontaan doet besluiten iets te doen waar hij of zij gisteren nog helemaal geen oren naar had. Ben benieuwd wat er op tafel staat als aankomende week de temperatuur weer gaat stijgen.