AFM smoort concurrentie
De Autoriteit Financiële Markten (AFM) kruipt dichterbij. Al lang voor de kredietcrisis drukte de toezichthouder op financiële dienstverlening meer en meer haar stempel en juist door die financiële tegenwind bruist het van creativiteit op de Vijzelgracht in Amsterdam.
De meest recente vinding is een standaardisatie van risicoprofielen die financiële ondernemingen hanteren “bij het aanbieden en beheren van beleggingsproducten”. Zo’n risicoprofiel, niet in de laatste plaats geënthousiasmeerd door de AFM zelf, wordt gebruikt om een goede mix te vinden tussen het risico dat een belegger wil, kan en moet aanvaarden. Beleggers zijn immers net mensen en allemaal uniek. Wat de een classificeert als een aanvaardbaar risico kan door een ander als ongewenst beschouwd worden. Bescherming van de beleggende cliënt wordt door het toepassen van risicoprofielen in sterke mate bevorderd en de zogenaamde aanbieders als private banks, vermogensbeheerders en internetbrokers hebben zich uitstekend bekwaamd in het op deze wijze “labellen” van hun clientèle.
Juist die verscheidenheid aan classificaties zet de AFM er toe aan, aan te sturen op eenheid. Zij acht het onwenselijk dat een vaak gehanteerde kreet als “defensief” verschillend wordt uitgelegd en de (potentiële) cliënt hierdoor niet meer weet waar hij of zij aan toe is.
De AFM stelt in haar consultatie-voorstel van 30 november jl. zes classificaties voor en zou graag zien dat alle betrokken partijen uiteindelijk de zelfde uitgangspunten en rekenregels hanteren bij het invullen van deze categorieën. De toezichthouder verwacht hierdoor een toename van de “vergelijkbaarheid van adviezen en producten”. Dat is vanuit haar standpunt begrijpelijk. Opvallend is het gemak waarmee zij tegelijkertijd stelt dat de eenheid in risicoprofielen “voldoende ruimte laat voor adviseurs en aanbieders om zich van elkaar te onderscheiden”.
De AFM maakt zich er op dat punt te makkelijk vanaf. Het neigt naar een verschuiving van de verantwoordelijkheid om aanbieders die het begrip “risicoprofiel” ondermaats invullen, aan te spreken en aan te pakken. Door simpelweg alle aanbieders de zelfde eenheidsworst te laten aanbieden, komen de nalatige broeders immers makkelijker boven drijven en is het voor de AFM een kwestie van “afromen”. Dat een echte concurrentiestrijd op inhoud en kwaliteit, waar de consument uiteindelijk het meest bij gebaat is, in de kiem wordt gesmoord, is niet iets waar de AFM zich om lijkt te bekommeren. Wellicht moet de sector eens aankloppen bij de Ombudsman…