In januari moet president Obama de sleutel van de gevangenis op het Guantanamo Bay complex definitief van het slot kunnen halen. Dan moeten alle ruim 200 daar nu nog aanwezige gevangenen zijn vertrokken.

Deze gevangenen zijn daar gehuisvest omdat zij vermeende terroristen zijn met een Al Qaida of Taliban achtergrond. In de hoogtijdagen van de terroristenangst (2001/2002) bood het Guantanamo Bay complex op Cuba uitkomst voor deze paranoia. De legerbasis van de VS wordt formeel namelijk gepacht (!) van Cuba, zonder dat Cuba daar prijs op stelt en zonder dat de VS tornt aan de soevereiniteit van dit stukje communistisch grondgebied. Een aantal documenten uit begin vorige eeuw maken deze curieuze situatie mogelijk en waren voor oud-president Bush cs voldoende grond om de zeer wankele theorie te poneren dat vastgehouden verdachten op deze locatie geen gebruik kunnen maken van constitutionele rechten.

Het heeft zes jaar geduurd voordat deze dwaling van een ontwikkeld Westers land en haar bondgenoten als zodanig werd geclassificeerd. Zes jaar waarin gevangenen werden gemarteld en verstoken bleven van enige juridische bijstand. Het besluit van de nieuwbakken president om de gevangenis te sluiten, betekent niet dat de gevangenen daar op vrije voeten worden gesteld. Voor hen wordt naar een nieuw onderkomen gezocht in een ander land. Dat blijkt niet eenvoudig. Voor slechts zeventien gevangenen kon tot nu toe een vliegticket besteld worden. De van de daken geschreeuwde deadline van januari 2010 staat op losse schroeven.

Een veel logischer gevolg van de uitspraak van het Amerikaanse hooggerechtshof in 2006, waarin werd gesteld dat de gang van zaken in strijd was met zowel het Amerikaanse recht als het internationale, zou het berechten van de Guantanamo Bay gevangenen zijn geweest volgens Amerikaans recht. Een kind dat aangesproken wordt op zijn rommelige kamer laten we toch ook geen werkster bellen? Of het kind moet iets achter de hand hebben waardoor de handen van de ouders toch op elkaar gaan.