Hoe cynisch. Een artikel over de onvrede van ING-spaarders en daarnaast de vaste rubriek met de top-5 spaartarieven. ING komt daar niet in voor en dat zou het artikel ook ongeloofwaardig hebben gemaakt. Spaarders van ING klagen namelijk over vermeende misleiding van de bank. Hen was naar eigen zeggen een minimale rente van 4% toegezegd terwijl ING zich beroept op de kleine lettertjes en de kassa weer dicht doet bij 2,5%.

Formeel en juridisch heeft de bank natuurlijk gelijk maar het oogt niet helemaal “netjes”; laat staan commercieel. Het zou goed zijn als banken eens wat duidelijker maken op welke wijze ze geld verdienen met welke activiteiten. Wat gebeurt er met de spaarcentjes die gestort worden zodat ze 4% rente opleveren? Uitlenen. Dat is duidelijk. In de vorm van een hypotheek of een lening of welke mooie naam er ook voor bedacht is. En omdat die centjes toch niet echt over de toonbank gaan en de spaarder niet snel zijn geld weer komt ophalen, wordt het zelfde bedrag meerdere keren uitgeleend. Mooi systeem.

Maar stel  nu dat de leners wat moeite gaan krijgen met hun verplichtingen. En dat het steeds risicovoller wordt om nieuwe leningen aan te gaan. En dat banken voor het geld dat ze over hebben (en kunnen stallen bij de centrale bank) steeds minder ontvangen. En stel dat dat alles bij elkaar ‘crisis’ heet. Kunnen de spaargelden dan nog 4% opleveren? Nee, dat gaat niet lukken. En dan financieren we die verlieslatende activiteit vanuit een andere tak van sport of we maken gebruik van de kleine lettertjes. Opticiens moeten hier toch van kunnen profiteren.