De hoop van Iran

De hoop van Iran

Het vooringenomen beeld van Iran is niet heel positief. De berichten over dit Islamitische land laten ook weinig keus. De macht ligt in de handen van een geestelijke en daar is nog nooit iemand wijs van geworden. Oorlogje spelen met Irak, fatwa uitspreken tegen schrijver Rushdie (saai boek maar dat kun je ook gewoon zeggen), in hoog tempo executeren van gevangenen, gijzelen van de Amerikaanse ambassade, verketteren van de LHBTI-gemeenschap en stiekem sleutelen aan nucleaire wapens. Terwijl naastenliefde, zelfbeheersing en zachtmoedigheid waardes zijn waar elke moslim zich aan moet committeren.

En nu is daar nog iets bij gekomen: Mahsa Amini. De 22-jarige vrouw die door de zedenpolitie van Iran is vermoord omdat ze haar hijab (de hoofddoek die voor vrouwen verplicht is in Iran) op een verkeerde wijze droeg. Niet volgens de formele autoriteiten natuurlijk. Die beweren dat Masha kort na haar arrestatie onwel werd en bezweek aan hartfalen. Schaamteloos.

Voor veel westerlingen wordt het bedekken van het hoofd niet begrepen en valt in de categorie “doe wat je wil”. Maar het straffen van iemand die dat niet volgens bepaalde regels doet, past alleen in de categorie “achterlijk en misdadig”. Iets waar velen in Iran (vooral vrouwen) het zo enorm mee eens zijn dat ze met gevaar voor eigen leven op de barricaden gaan.

Het vervolg en de afloop laten zich raden. Iran heeft wat dat betreft helaas een te solide verleden. De zoveelste keer dat een Iraanse lente wreed een kopje kleiner gemaakt gaat worden. Het beeld van een duister en ultraconservatieve republiek is weer compleet.

En toch is dat niet helemaal terecht. En verklaart ook waarom die drang van het volk naar een “normale” wereld blijft smeulen; wachtend op de volgende uitbarsting. In Iran kun je skiën! Op 3.600 meter hoogte en 3 uur rijden van Teheran. In Iran kun je naar jazzcafés! Met muziek uit de speakers van legendarische Amerikaanse jazzlegendes. In Iran kun je dronken worden! Niet in de kroeg op de hoek maar tijdens de vele feestjes thuis (uit zeer betrouwbare bron vernomen). In Iran is meer dan de helft van de afgestuurden vrouw! En dat percentage blijft stijgen. In Iran wordt prachtige kunst gemaakt! Kijk maar eens naar Farhad Moshiri.

Mijn beeld van Iran is wat bijgesteld. Iets kleuriger geworden. Het komt goed met Iran maar het zal nog even duren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *