Heeft de crisis een zwemdiploma? Het landje ligt een aardig eindje peddelen bij Griekenland vandaan (lijkt eerder deel uit te maken van Turkije of Syrië) maar het virus van gillende begrotingstekorten en dreigende bankruns lijkt goed te kunnen zwemmen. Cyprus zit zwaar in de problemen en heeft om een reddingsboei van enkele miljarden Euro’s aan de EU gevraagd.

Het virus heeft echter geen oversteek gemaakt. Het lag al die tijd al te sluimeren in de republiek en vond het tijd te ontwaken. In de genen van de ruim 1 miljoen inwoners had het zich genesteld en als we die inwoners eens wat beter bekijken, valt één ding onmiddellijk op: bijna 70% van de Cyprioten is van Griekse komaf. De bodem is broos maar een snelle conclusie is verleidelijk: de crisis is genetisch bepaald.

Toch staan Griekenland en Cyprus niet alleen. Ierland trok als eerste EU-broeder aan de bel en moest financieel gestut worden om instorting te voorkomen. Achteraf gezien is het geen verassing dat niet lang daarna ook Spanje angstkreten liet horen. Volgens “Lebor Gabála Érenn”, een verzameling Ierse gedichten uit de 11e eeuw, waren de Kelten die voet aan wal zetten in 600 voor Christus afkomstig uit Spanje.

Dat Spanje van oudsher sterk gebrouilleerd is met Portugal, het volgende land dat noodgedwongen zijn hand moest ophouden, is niet echt een verrassing. Philips IV beschouwde Portugal begin 17e eeuw als een Spaanse provincie en er hebben zich gedurende de voorbije eeuwen aardig wat schermutselingen afgespeeld tussen deze buren.

Is de afstand tussen Lissabon en Athene te groot? Integendeel. Die afstand is al eeuwen geleden geslecht door de Grieken en Carthagers die al in de 4e eeuw voor Christus nederzettingen stichtten aan de Portugese kusten.

Het cirkeltje is rond. De EU doet er goed aan wat minder economen in dienst te nemen en een paar geschiedkundigen op de loonlijst te zetten. Dan wordt de voortgang van de crisis in ieder geval wat voorspelbaarder.