De Vuurtorenwachter

Het is een vaak gehoorde kreet bij stoere en zelfverzekerde organisaties die op zoek zijn naar nieuwe medewerkers: je wordt in het diepe gegooid! Uiteraard om eens even te polsen wat voor vlees er in de sollicitatiestoel zit maar veelal omdat er inderdaad een zwembad ligt te wachten waarin je minimaal moet kunnen watertrappelen. Een intensieve start met een stortvloed aan ongeconstrueerde informatie en weinig begeleiding kán positief uitpakken. Zeker als de nieuwbakken medewerker is aangenomen met de intentie langdurig van hem te genieten (lees: een vaste functie bekleedt) en hij de tijd krijgt zonder richting rond te dobberen.

Organisaties die de zelfde methodiek loslaten op tijdelijke krachten tonen aan hun zaakjes niet op orde te hebben. Dat klinkt deze clubs wat tegenstrijdig in de oren. Zij hanteren namelijk de gedachtegang dat interim medewerkers meer dan goed beloond worden en gezegend zijn met meer competenties dan nodig voor het klaren van de klus. Van zo’n persoon wordt dus veel verwacht maar zeker géén inwerkperiode.

De praktijk lijkt die gedachtegang te rechtvaardigen. Een beetje interimaris laat zich immers niet snel uit het veld slaan en spreekt al zijn kennis en kunde aan om te blijven drijven. Na verloop van tijd is de tijdelijke omgeving in kaart en onder controle gebracht en kan begonnen worden met het leveren van toegevoegde waarde. Het diepe zwembad werkt.

Maar schijn bedriegt. Het zelfstandig creëren van die comfortabele omgeving vergt veel inspanning en vooral veel tijd. Van de interim medewerker wel te verstaan. Tijd die met alle plezier tegen de meer dan goede beloning wordt gedeclareerd. Dat plezier staat in die periode sowieso zwaar onder druk omdat watertrappelen in een duister zwembad vermoeiend en niet leuk is. De gecreëerde omgeving is uiteindelijk voor een belangrijk deel naar eigen waarheid ingevuld en zeker niet voorbereid op wat de toekomst nog gaat brengen.

Organisaties die meer en meer bogen op tijdelijke externe krachten (en het aantal groeit) doen er verstandig aan voor deze specifieke workforce te investeren in een goed inwerkprogramma. Onderschat daarbij niet de importantie van de informele groepsborrel en bedenk vooral wat zo vanzelfsprekend is voor jezelf. Dat is het namelijk niet voor de nieuwe collega: procedures, processen, systemen, namen,  documenten, afdelingen, gebruiken, methoden, afkortingen en verwachtingen. Kortom: alles.

De investering betaalt snel uit en daar hoeft niet eens een externe voor te worden ingehuurd.