Wall Street geeft dit jaar USD144 miljard uit aan salarissen en bonussen. Dat is 4% meer dan vorig jaar. Zonder nuance een bericht dat neigt naar sensatiepers en in de huidige economische omstandigheden een gulzige voedingsbodem vindt. Door het gebruikte woord “bonussen” is een direct verband met gewiekste handelaren, snelle vermogensbeheerders en commerciële account managers snel gemaakt. En met net zo weinig nuance is dat verband waarschijnlijk terecht.

Dit soort berichten zal binnen banken de eeuwigdurende discussie aanwakkeren over de verdeling van bonussen tussen front- en backoffice. Tussen de zogenaamde “verdieners” voor de bank en de “kostenposten”. En al een eeuwigheid trekken de medewerkers aan de voorkant aan het langste eind en knijpt de achterkant de handen dicht als er een deel die kant op rolt. Het zou van naïviteit getuigen binnen het management als het besef er niet is, dat dit gegeven een verschil in beleving, betrokkenheid en inzet verklaart. Het zelfde management doet er goed aan de ogen goed open te houden en in te zien, dat de “misbare” backoffice een flink stuk naar de “onmisbare” frontoffice is opgeschoven.

Wanneer is een medewerker onmisbaar? Nooit. De ene medewerker is alleen iets minder misbaar dan de ander omdat hij of zij direct aan een inkomstenbron is verbonden. De relatie met een cliënt bijvoorbeeld of de kennis van een bepaald product. De afgelopen jaren is die “misbaarheid” vanuit een andere perspectief sterk in waarde toegenomen: het voorkomen van negatieve resultaten. Het Barings-drama van ruim €1 miljard, de Sociéte Générale fraude van €4,9 miljard, het Van der Hoop faillissement: voorbeelden van kostbare debacles waarin het vangnet in de vorm van een solide en betrouwbare backoffice te grote gaten vertoonde. En dan hebben we het maar niet over de vele miljoenen die jaarlijks zonder ruchtbaarheid als “operationeel verlies” worden afgeboekt als gevolg van onvindbare waardepapieren, reconciliatieverschillen, oninbare tax reclaims en verzuimde doorbelastingen.

Voor het onder controle brengen van deze kostenposten zijn de operationele afdelingen cruciaal. Is het niet om de winst te optimaliseren, dan zeker om op dit punt aan de vereisten van het Basel Committee te voldoen. Een snel volwassen geworden onderdeel van elk businessmodel. Nu de beloning nog.