Absorberen maar
De proefballon van de AFM is mislukt. Minister de Jager liep er deze week nog trots mee rond maar een paar scherpe steentjes vanuit de tweede kamer deden het plastic speeltje snel knappen. Banken hoeven bij het verstrekken van een hypotheek dus niet te vragen naar de gezinssamenstelling.
Met een jaarinkomen van €60.000 kan zowel de vrijgezel als de vader van twee kinderen zich blijven richten op een huis van zo’n €335.000 (incl. financierings- en overdrachtskosten). Als de ballon van Jan Kees zijn einddoel had bereikt, zouden de kinderen met een maximale hypotheek van €298.000 (11% minder) wellicht een kamer hebben moeten delen. En de koper zonder kinderen zou met een verhoogd plafond van €385.000 (15% meer) op zoek kunnen gaan naar een huis met een extra hobbykamer.
Geen additionele bemoeienis dus met de acceptatie- en toewijzingsnormen van hypotheekverstrekkers. Ook tot opluchting van de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) die zelfs het woord “discriminatie” in de mond nam en aangaf juist minder positieve ervaringen te hebben met kinderloze hypotheekgevers. Achter de vraag en discussie welke cliëntengroep financieel solider is, ligt het feitelijke probleem verscholen: het vermogen van grootbanken om pijn te kunnen absorberen.
Worst case scenario komt een hypotheekgever zijn betalingsverplichtingen niet na. Een dergelijke falende debiteur brengt elke normale bedrijfshuishouding financiële schade toe en het risico daarop zet het betreffende bedrijf er toe aan elke nieuwe afnemer onder de loep te nemen. Een zuivere en economisch kerngezonde afweging tussen opbrengsten, risico en kosten. Grootbanken opereren daarbij op de automatische piloot en gebruiken voor de financiële beoordeling van nieuwe hypothecaire cliënten slechts een klein oppervlakkig vergrootglas. Het niet meewegen van de gezinssituatie door de hypotheeknemer is economisch onlogisch en ongezond.
Helaas speelt aversie tegen discriminatie hier geen enkele rol maar toont het aan dat grootbanken het niet snel warm krijgen van financiële pijn. En waarom zouden ze? Als je groot bent, wil niemand dat je te veel pijn lijdt en worden al snel helpende handen toegestoken. Als zogenaamde “systeembank” heb je niet écht heel veel te vrezen. Obama lijkt de weg ingeslagen te zijn van het (kunnen) ontmantelen van deze financiële reuzen. Een dergelijk politiek ingrijpen blijft botsen met het gedachtegoed van gezonde markwerking maar de pijn zou zo beter terecht kunnen komen bij de veroorzaker. Hoe lang gaat deze ballon mee?