Pitstop voor de EU
Een auto met 27 wielen ligt stabiel op de weg. Zo stabiel zelfs, dat één lekke band niet direct voor stilstand zorgt of een levensgevaarlijke situatie oplevert. Het voertuig zal wel wat vaart moeten minderen en trachten het lek te dichten. Zie hier de positie waarin de Europese Unie is gemanoeuvreerd sinds lidstaat Griekenland kampt met serieuze financiële problemen. En om de metafoor compleet te maken: lucht overhevelen uit de andere bandjes zorgt voor een schijnbaar herstel van evenwicht en stabiliteit en verbloemt het aangetaste prestatievermogen van het voertuig.
De EU worstelt met regels die ze zichzelf heeft opgelegd in 1992 in Maastricht en 2007 in Lissabon. Toentertijd is afgesproken, om “zachte bandjes” te voorkomen, dat de unie een lidstaat niet financieel mag ondersteunen. Daar is weinig op af te dingen en zorgt de gezonde(r) lidstaten nu hoofdbrekens. Voor het eerst sinds de invoering van de Euro zorgen financiële perikelen van een individueel lid voor een dusdanige impact op de gemeenschappelijke munt, dat een gezamenlijk ingrijpen zeer gewenst is. Blijft dat uit, dan zal de financiële markt Griekenland verder afstraffen en een vicieuze cirkel creëren waar het zonder externe hulp niet tot nauwelijks uit komt. Een kwestie van tijd voordat de effecten daarvan ook zichtbaar en voelbaar zijn voor de overige Euro-gangers.
De informele Europese top die vandaag in het meer dan mooie Bibliothèque Solvay te Brussel plaatsvindt, heeft door het Griekse drama een formeel karakter gekregen. De kans is groot dat de regeringsleiders, samen met de directeur van de Europese Centrale Bank, toch een manier vinden om vanuit de eigen gelederen de zwakste broeder financieel te ondersteunen. Al is het alleen maar om de speculanten, die de vicieuze graag in stand houden, de wind uit de zeilen te nemen.
De echte oplossing moet logischerwijs uit Athene komen. En de signalen wijzen op een besef van die noodzaak. Er zijn al meerdere plannen ontvouwt, die voorbij gaan aan nationale taboes en het begrotingstekort van bijna 13% moeten terugdringen. Dat de regering van Papandreou bereid is deze ferme stappen te zetten, geeft echter ook aan dat het twijfelachtig is of hiermee het probleem daadwerkelijk opgelost kan worden. Met een staatsschuld van bijna 300 miljard Euro betaalt Griekenland 5 miljard Euro meer aan rente dan Duitsland. Dat geeft te denken.
Stemmen gaan op dat daarom juist het Internationaal Monetair Fonds de helpende hand moet toesteken. Het IMF overtuigen van deze noodzaak zal een nog moeilijker klus zijn voor de onofficiële Europese president Van Rompuy. In deze tijden van globale crisis geeft het IMF wellicht de voorkeur aan een limousine met wat zachtere banden.